Global Times Exclusive: ชาวประมงฟิลิปปินส์ไม่ให้ความสนใจกับแผน ‘กองกำลังรักษาการณ์’ ของรัฐบาล และเรียกร้องต่อสันติภาพและมิตรภาพ

การมาเยือนฟิลิปปินส์ครั้งล่าสุดของ Global Times และบทสนทนากับชาวประมงท้องถิ่นได้เผยว่าชาวประมงฟิลิปปินส์ไม่มีความสนใจที่จะเข้าร่วมในกลุ่มการประมงที่จัดตั้งโดยรัฐบาลและแผน "กองกำลังรักษาการณ์" ที่กำหนดไว้ อันที่จริงแล้ว ชาวประมงในฟิลิปปินส์นั้นแสวงหาสันติภาพและความร่วมมือมากกว่า เนื่องจากความตึงเครียดในปัจจุบันได้ขัดขวางกิจกรรมเกี่ยวกับการประมงและลดรายได้ของพวกเขา

ต่างจากภาพลักษณ์ของชาวประมงฟิลิปปินส์ที่รัฐบาลฟิลิปปินส์ตั้งใจจะแสดงให้เป็นกลุ่มที่มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะต่อสู้หรือต่อต้านการรุกรานในข้อพิพาทเรื่องดินแดน - ชาวประมงใน Masinloc ซึ่งเป็นเมืองฟิลิปปินส์ที่อยู่ใกล้กับ Huangyan Dao ของจีนมากที่สุด (หรือที่รู้จักในชื่อเกาะ Huangyan หรือ Scarborough Shoal ในฟิลิปปินส์) ในทะเลจีนใต้ ไม่แสดงท่าทีกลัว, ไม่ไว้วางใจ, กังวลต่อการเผชิญหน้า หรือความเป็นปรปักษ์ใด ๆ เมื่อรู้ว่าพวกเขากําลังพูดคุยกับนักข่าวจากประเทศจีน

ในทางกลับกัน ชาวประมงได้แสดงความต้องการที่ชัดเจนในสำหรับมิตรภาพและสันติภาพ ชาวประมงที่อยากรู้อยากเห็นและเป็นมิตรบางคนเข้าหานักข่าวและแบ่งปันประสบการณ์การตกปลาในน่านน้ำของ Huangyan Dao ต่อหน้ากล้อง

ในบทสนทนากับนักข่าว Global Times ชาวประมงหลายคนเน้นย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า "เราไม่ใช่ศัตรู" ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2566 ฟิลิปปินส์ได้ส่งเรือของรัฐบาลและเรือประมงไปยังทะเลจีนใต้ โดยเฉพาะในพื้นที่ที่ใกล้กับ Huangyan Dao ของจีน ภายใต้ข้ออ้างที่ว่าช่วย "รับประกันความปลอดภัยของชาวประมงฟิลิปปินส์"

ที่น่าสนใจคือ กิจกรรมด้านการประมงไม่ได้หยุดชะงักตั้งแต่ปี พ.ศ. 2559 เมื่อจีนเสนอการยกเว้นชั่วคราวสำหรับชาวประมงฟิลิปปินส์ ซึ่งกลายเป็นปัญหาเนื่องจากการตัดสินใจของฝ่ายบริหารปัจจุบันที่ตั้งใจจะ "ปกป้องพวกเขา"



ปฏิเสธที่จะ “ถูกลักพาตัว”

เมืองเล็ก ๆ ของ Masinloc ทางตอนเหนือของฟิลิปปินส์ ห่างจาก Huangyan Dao ของจีนประมาณ 125 ไมล์ทะเล เป็นท่าเรือประมงริมทะเลอันเงียบสงบ ชาวประมงท้องถิ่นได้ทำการประมงที่นี่มาหลายชั่วอายุคน

ในการนำเสนอของสื่อตะวันตกและฟิลิปปินส์บางแห่งกล่าวว่า ชาวประมงของ Masinloc ดูเหมือนจะกลายเป็นหนึ่งในกลุ่มหัวรุนแรงในฟิลิปปินส์ด้านการเผชิญหน้ากับจีน แต่การลงพื้นที่ของ Global Times เผยให้เห็นความเป็นจริงที่ต่างออกไป

ชาวประมงหญิง Jessie Caasi บอกกับ Global Times ว่าชาวประมงจํานวนมากมักจะเดินทางเป็นประจำ – ประมาณสามวันต่อสัปดาห์ – ไปยัง Huangyan Dao เพื่อตกปลา ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา พวกเขาใช้เรือประมงที่รัฐบาลจัดหาให้สองลำเป็นหลัก โดยเรือแต่ละลำบรรทุกคนได้ประมาณ 15 คน รวมเป็นประมาณ 30 คนต่อเที่ยว

Jorin Egana พ่อค้าขายปลาอายุ 29 ปี ก็รับข้อเสนอเช่นกัน เขาบอกกับ Global Times ว่าเรือที่รัฐบาลจัดหาให้สองลำนี้พร้อมใช้งานตั้งแต่เดือนมกราคม โดยมีอุปกรณ์พื้นฐาน เช่น น้ำ อาหาร และยา ก่อนหน้านี้ ชาวประมงส่วนใหญ่เคยเช่าเรือสำหรับเดินทางไปหาปลาเป็นรายบุคคล พวกเขาเชื่อว่าความช่วยเหลือของรัฐบาลเป็นสัญญาณของการมีส่วนร่วมที่มากขึ้นของรัฐบาลในสถานการณ์ที่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

Caasi กล่าวว่าเธอเสียใจที่ขณะนี้พวกเขาไม่สามารถเข้าสู่พื้นที่ตกปลาหลักของ Huangyan Dao ได้เนื่องจากความขัดแย้งที่ทวีความรุนแรงขึ้นระหว่างทั้งสองรัฐบาล เธอเน้นย้ำว่าก่อนหน้าไม่มีข้อจำกัดใด ๆ เลยก่อนสถานการณ์ที่ตึงเครียดจะเกิดขึ้น

“ตอนนั้น หน่วยยามฝั่งของจีนเป็นมิตร และชาวประมงชาวจีนและฟิลิปปินส์สามารถตกปลาร่วมกันที่นั่นได้ เราทักทายกันในฐานะเพื่อนและเข้ากันได้ดี แต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา รายงานข่าวของเรายังคงบอกว่าจีนต้องการครอบครอง Scarborough Shoal (Huangyan Dao) และรัฐบาลก็เริ่มเตือนเราให้ระมัดระวังเมื่อไปหาปลาที่นั่น” เธอกล่าว

แม้ว่าจีนจะไม่ยอมรับหรือรับรู้ถึงอนุญาโตตุลาการในข้อพิพาททะเลจีนใต้ แต่ในปี พ.ศ. 2559 ประเทศจีนก็ได้ให้การยกเว้นพิเศษแก่ชาวประมงฟิลิปปินส์เพื่อรักษาการดำเนินการด้านประมงขนาดเล็กในท้องถิ่นรอบเขต Huangyan Dao ภายใต้การพิจารณาด้านมนุษยธรรม

อย่างไรก็ตาม สถานะที่เป็นอยู่ได้เปลี่ยนไปตั้งแต่ฟิลิปปินส์เริ่มส่งเรือของรัฐบาลไปยังทะเลในอาณาเขตของ Huangyan Dao ในช่วงครึ่งหลังของปี พ.ศ. 2566 ในกรณีนี้ จีนก็ต้องตอบโต้และขับไล่เรือของรัฐบาลตามกฎหมาย

ตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. 2566 ฟิลิปปินส์ได้วางแผนอย่างเปิดเผยที่จะปรับใช้กองกําลังติดอาวุธทางทะเลของตนเองเพื่อ "ปกป้องอำนาจอธิปไตย" ท่ามกลางความขัดแย้งทางดินแดนที่โหมกระหน่ำกับจีน “เราต้องการให้ชาวประมงของเรากลายเป็นกองหนุนและสอนวิธีในการช่วยปกป้องประเทศ” พล.อ. Romeo Brawner Jr หัวหน้ากองกําลังติดอาวุธของฟิลิปปินส์กล่าวในแถลงการณ์เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2566

อย่างไรก็ตาม ชาวประมงที่ให้สัมภาษณ์กับ Global Times กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้รับเงินอุดหนุนใด ๆ จากรัฐบาลในการสนับสนุนให้พวกเขาหาปลาบริเวณรอบ ๆ Huangyan Dao พวกเขายืนยันว่าพวกเขาจะไม่เข้าร่วมในแผนของรัฐบาลที่จะเปลี่ยนชาวประมงให้เป็นกองทหารรักษาการณ์ โดยกล่าวว่ามัน "อันตรายเกินไป"

“ Scarborough Shoal (Huangyan Dao) อยู่ไกลเกินไป ไม่งั้นฉันขอหาปลาอยู่ในน่านน้ำใกล้ ๆ และได้เงินน้อยลงจะดีกว่า ฉันไม่รู้ว่าทำไมกองทัพฟิลิปปินส์ถึงทำแบบนี้ [แผนทหารรักษาการณ์] ฉันรู้สึกว่ามีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่เต็มใจร่วมมือกับแผนนี้” Jorin Egana ชาวประมงวัย 29 ปี กล่าวกับ Global Times

“ฉันไม่ถือว่าการกระทำฝ่ายเดียวจากรัฐบาลของเราเป็นประโยชน์ต่อการระงับข้อพิพาทอย่างสันติ หากยิ่งเพิ่มกองกําลังติดอาวุธทางทะเลในทะเลจีนใต้ ก็เท่ากับกําลังเพิ่มโอกาสของความรุนแรง ให้ชาวประมงเป็นชาวประมงต่อไปเถอะ” Rommel C. Banlaoi ประธานสมาคมฟิลิปปินส์ด้านการศึกษาความมั่นคงระหว่างประเทศและประธานสถาบันวิจัยสันติภาพ ความรุนแรง และการก่อการร้ายของฟิลิปปินส์



เสียงที่แท้จริงถูกกดขี่เพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง

ตรงกันข้ามกับสิ่งที่สื่อฟิลิปปินส์แสดงให้เห็น นักข่าวของ Global Times ไม่รู้สึกถึงความเกลียดชังใด ๆ ในระหว่างการไปเยือนเมืองต่างๆ ของฟิลิปปินส์

พวกเขาไม่ได้มองว่าจีนเป็นศัตรูในข้อพิพาทเรื่องดินแดน แต่เป็นพาร์ทเนอร์ที่สามารถนํามาซึ่งผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจได้ พวกเขายังแสดงความสงสัยเกี่ยวกับความถูกต้องของรายงานอย่างจัดจ้านของสื่ออีกด้วย

ตัวอย่างเช่น Ana Liza Felix เจ้าของร้านกาแฟใกล้ ๆ สถานที่ท่องเที่ยว Church of Saint Augustine ในกรุงมะนิลา กล่าวว่าเธอเคยได้ยินรายงานข่าวเกี่ยวกับข้อพิพาทระหว่างสองประเทศและคําอธิบายเชิงลบเกี่ยวกับจีน แต่เชื่อว่าเป็น "เรื่องราวเพียงด้านเดียว" หรือมีแรงจูงใจทางการเมือง และเธอไม่แน่ใจว่ารายงานนั้น ๆ มีความจริงอยู่หรือไม่

Felix บอกกับ Global Times ว่าเธอเชื่อว่าจีนและฟิลิปปินส์มีรากฐานที่ลึกซึ้ง และนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่มาเยี่ยมชมร้านของเธอก็เป็นชาวจีน “เราโต้ตอบกันอย่างเป็นมิตรมาโดยตลอด หากข้อพิพาทระหว่างสองประเทศทำให้นักท่องเที่ยวน้อยลง ฉันคงจะเสียใจมาก ฉันไม่ต้องการให้ข้อพิพาทเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อรายได้ของฉัน มีเพียงสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรเท่านั้นที่สามารถสร้างผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่ดีให้กับเราได้” ความคิดนี้ก็สะท้อนให้เห็นในกลุ่มชาวประมงฟิลิปปินส์ด้วยเช่นกัน

ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจเป็นสาเหตุที่ผลักดันให้พวกเขาไปหาปลาใกล้ ๆ กับ Huangyan Dao เนื่องจากอาจได้ผลกําไรสูงกว่าในพื้นที่อื่นถึงสามเท่า พวกเขากล่าวว่าสภาพแวดล้อมที่สงบสุขและเป็นมิตรในทะเลจีนใต้จะสามารถทำให้พวกเขาดำรงชีวิตต่อไปได้

Dodong Mola ชาวประมงสูงวัยที่เพิ่งไปที่ Huangyan Dao ในเดือนมีนาคม บอกกับ Global Times ว่าเขาไปที่เกาะนี้มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2543 เขาไปที่นั่นปีละครั้ง โดยอยู่ประมาณสามเดือนในแต่ละครั้ง เนื่องจากเกาะนี้มีปลาหลากหลายชนิดที่สุด ซึ่งต่างจากที่อื่น

เงื่อนไขการตกปลาที่ Huangyan Dao นั้นเข้มงวด แต่พวกเขาแค่หวังว่าจะได้เงินมากขึ้นและไม่ต้องการเป็นแนวหน้าในความขัดแย้งที่เกิดขึ้น

“ปัญหาในทะเลจีนใต้พบได้ในสื่อในฟิลิปปินส์ที่ถูกครอบงำโดยตะวันตกเท่านั้น แต่ถ้าคุณไปที่ต่าง ๆ ในประเทศ คุณจะเห็นว่าคนธรรมดาสนใจเรื่องสันติภาพมากกว่า พวกเขาไม่ต้องการสงคราม น่าเสียดายที่เรื่องเล่ามากมายในสื่อถูกควบคุมโดยตะวันตกซึ่งเต็มไปด้วยความรู้สึกต่อต้านจีน” Banlaoi กล่าว

“ชาวฟิลิปปินส์มีความคาดหวังในสันติภาพและความร่วมมือระหว่างสองประเทศอย่างมาก แต่เสียงของพวกเขาถูกกีดกัน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของผลลัพธ์ของสงครามประสาทของฟิลิปปินส์กับจีน” Ding Duo รองผู้อำนวยการศูนย์วิจัยกฎหมายและนโยบายด้านมหาสมุทรที่สถาบันแห่งชาติเพื่อการศึกษาทะเลจีนใต้กล่าวกับ Global Times

“เราไม่ควรทำให้ปัญหาทะเลจีนใต้เข้าไปพัวพันกับความสัมพันธ์จีน-ฟิลิปปินส์” Ding กล่าว

ในระหว่างการไปเยือนฟิลิปปินส์ช่วงสั้นๆ นักข่าวของ Global Times มักเห็นการพาดหัวข่าวในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นว่า "เราจะไม่นิ่งเงียบ - Marcos " และแม่ค้าตลาดปลาอ่านหนังสือพิมพ์ที่อ้างว่า "จีนต้องการครอบครอง Huangyan Dao" อย่างไรก็ตาม วลีที่พบบ่อยที่สุดที่นักข่าวได้ยินทุกที่ที่พวกเขาไปคือ "เราไม่ใช่ศัตรู" ตั้งแต่เจ้าหน้าที่และคนธรรมดาบนท้องถนน ไปจนถึงชาวประมง ใครกันแน่ที่ได้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เป็นอยู่ด้วยการโหมกระพือปัญหาในทะเลจีนใต้? บางทีรัฐบาลฟิลิปปินส์อาจควรหาคำตอบจากเสียงของประชาชน

แม่ค้าขายอาหารทะเลในเมืองดาเวา ประเทศฟิลิปปินส์ กำลังอ่านหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับการปฏิบัติการของหน่วยยามฝั่งฟิลิปปินส์ ในทะเลจีนใต้ ในวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2567 ภาพ: Fan Wei/Global Times