จากการตั้งถิ่นฐานนอกเมืองของสารประกอบ Chawama

จากการตั้งถิ่นฐานนอกเมืองของสารประกอบ Chawama ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองลูซากา ประเทศแซมเบีย เราเฝ้าติดตามการให้วัคซีนคอตีบ-บาดทะยัก-ไอกรน (DTP) ตามเวลาที่กำหนดในช่วง 14-18 สัปดาห์แรกของชีวิต เราวิเคราะห์การเข้าร่วมการศึกษาและความครอบคลุมของ ฉีดวัคซีน ทั้งโดยรวมและแบ่งตามกลุ่มอายุ เราใช้การวิเคราะห์ของ Kaplan-Meier เพื่อประเมินความล่าช้าในการบริหารปริมาณวัคซีนที่เหมาะสมกับอายุ นอกจากนี้ เรายังประเมินการละเมิดกำหนดเวลา รวมถึงการให้ยาเร็วและขนาดยาที่บีบอัด ผลลัพธ์เมื่อเสร็จสิ้นการศึกษา อัตราการให้ยาครั้งแรก (DTP1) อยู่ในระดับสูง (92.9% ของผู้เข้าร่วม) ในขณะที่อัตราการให้ยาครั้งที่สาม (DTP3) สำเร็จนั้นต่ำกว่ามาก (61.9%) การไม่ได้รับวัคซีนและการหยุดเรียนกลางคันมีส่วนทำให้อัตราการสำเร็จ DTP3 ต่ำ DTP1 ถูกบริหารให้ช้ามาก (ในหรือหลัง 10 สัปดาห์) แก่ทารก 61 คน (4.1%) DTP1 ได้รับการบริหารเร็วเกินไปสำหรับทารก 64 คน (4.3%) และ 77 คน (5.1%) ได้รับยาติดต่อกันต่ำกว่าระยะห่างขั้นต่ำที่แนะนำคือ 28 วัน บทสรุปเราสังเกตเห็นความผันแปรของแต่ละบุคคลในช่วงเวลาของปริมาณ DTP สำหรับเด็กปฐมวัย แม้ว่าการติดตามกลุ่มที่เกิดนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าท้าทาย ผลลัพธ์ของเราระบุว่าการจัดการ DTP1 และ DTP3ารสังเกตประวัติผู้ป่วยแต่ละรายแบบละเอียดตามชุมชนสามารถเปิดเผยรูปแบบชั่วคราวในการปฏิบัติตามกำหนดเวลา รวมถึงความล่าช้าในการฉีดวัคซีนที่เหมาะสมกับวัย การสังเกตในอนาคตของกลุ่มประชากรตามรุ่นยังสามารถเปิดเผยได้ว่าความครอบคลุมของโรคคอตีบ-บาดทะยัก-ไอกรน (DTP) ระดับชุมชนแตกต่างอย่างมากจากความครอบคลุมในระดับภูมิภาค และสามารถช่วยระบุปัจจัยทางพฤติกรรมที่ส่งผลต่อความสำเร็จของโครงการนำวัคซีนไปใช้ รวมถึงความลังเลใจในการรับวัคซีน ที่นี่ เราให้การวิเคราะห์โดยละเอียดของการฉีดวัคซีนสำหรับทารกในเขตเมืองที่มีทรัพยากรต่ำในเขตย่อยของทะเลทรายซาฮาราในลูซากา ประเทศแซมเบีย ตลอดปี พ.ศ. 2558 เราติดตามการคลอดระยะยาวของคู่แม่และทารกตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุ 14 สัปดาห์