แม่น้ำเหลือง

ในขณะที่ความก้าวหน้าล่าสุดในการวิเคราะห์ DNA โบราณได้สร้างรูปแบบที่สำคัญของการอพยพของมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ในยูเรเซียตะวันตก แต่ประวัติศาสตร์ประชากรของยูเรเซียตะวันออกยังไม่ค่อยมีใครเข้าใจ ทางตอนเหนือของจีนมีความสำคัญเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นที่ตั้งของศูนย์เกษตรกรรมแห่งแรกของโลก 2 แห่งสำหรับการทำฟาร์มข้าวฟ่าง ได้แก่ ลุ่มแม่น้ำเหลืองและแม่น้ำเหลียวตะวันตก แอ่งน้ำทั้งสองมีชื่อเสียงในด้านวัฒนธรรมทางโบราณคดีที่หลากหลายและมีอิทธิพลต่อภูมิภาคใกล้เคียง อย่างไรก็ตาม ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของพวกมัน และผลกระทบเหล่านี้ส่งผลต่อการแพร่กระจายของการทำฟาร์มข้าวฟ่างในภาคเหนือของจีนและภูมิภาคโดยรอบอย่างไร เพื่อตอบคำถามเหล่านี้ ทีมนักวิจัยจาก Max Planck Institute for the Science of Human History (MPI SHH) ในเยอรมนีได้ร่วมมือกับนักพันธุศาสตร์ Prof. Dr. Yinqiu Cui และทีมงานของเธอที่ School of Life Sciences ที่ Jilin University ในประเทศจีน กองกำลังร่วมกันสามารถจัดลำดับจีโนมได้ 55 จีโนมจากทั่วภาคเหนือของจีนที่มีอายุระหว่าง 7,500 ถึง 1,700 ปีก่อน ครอบคลุมบริเวณ แม่น้ำเหลือง แม่น้ำเหลียวตะวันตก และแม่น้ำอามูร์ ผลลัพธ์ของพวกเขาเพิ่มการอภิปรายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการติดต่อทางพันธุกรรมและการเปลี่ยนแปลงการดำรงชีวิตในขณะที่ให้ภาพรวมทางพันธุกรรมที่ครอบคลุมครั้งแรกของภาคเหนือของจีน การเปลี่ยนแปลงที่สัมพันธ์กันของยีนและการดำรงชีพ นักวิจัยพบว่าตรงกันข้ามกับความต่อเนื่องทางพันธุกรรมที่แข็งแกร่งในแอ่งอามูร์ โปรไฟล์ทางพันธุกรรมในแม่น้ำเหลียวตะวันตกเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา อย่างไรก็ตาม แม่น้ำฮวงโหมีความเสถียรทางพันธุกรรมโดยทั่วไป แต่ได้รับการสนับสนุนทางพันธุกรรมจากประชากรที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มปัจจุบันในภาคใต้ของจีนตั้งแต่กลางยุคหินใหม่ "แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในแต่ละภูมิภาคจะแตกต่างกันในด้านระยะเวลาและความรุนแรง แต่การเปลี่ยนแปลงแต่ละครั้งก็สัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในกลยุทธ์การดำรงชีวิต" Chao Ning ผู้เขียนนำจากทีม eurasia3angle ของ MPI SHH กล่าว "เมื่อเรามองย้อนเวลากลับไป การเพิ่มขึ้นของความสัมพันธ์ของแม่น้ำอามูร์ในแม่น้ำเหลียวตะวันตกสอดคล้องกับการรวมเศรษฐกิจอภิบาลในช่วงยุคสำริด ก่อนหน้านั้น ความสัมพันธ์ของแม่น้ำฮวงโหที่เพิ่มขึ้นในภูมิภาคเดียวกันมีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นของ การทำฟาร์มข้าวฟ่างในช่วงปลายยุคหินใหม่ ในที่สุด ผลลัพธ์แรกสุดของเราแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างแม่น้ำฮวงโหกับประชากรจากทางตอนใต้ของจีน (เช่น จากลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียง) ตั้งแต่ยุคหินใหม่ตอนกลางนั้นสอดคล้องกับการทำนาข้าวที่กระจายตัวไปทางเหนือ" ผู้เขียนที่สอดคล้องกัน Choongwon Jeong ซึ่งเคยเป็นนักพันธุศาสตร์ในทีม eurasia3angle ซึ่งปัจจุบันสังกัดมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซลในเกาหลีใต้ ได้นำเสนอผลการวิจัยในมุมมองใหม่ "เราตระหนักดีว่าชุดข้อมูลปัจจุบันของเราต้องการจีโนมโบราณจากผู้ที่นำการเกษตรข้าวมาสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน เช่น ชาวนาโบราณจากภูมิภาคซานตงและแม่น้ำแยงซีตอนล่าง แต่อย่างไรก็ตาม การศึกษาของเราถือเป็นก้าวสำคัญในการทำความเข้าใจว่าภูมิภาคนี้พัฒนาไปอย่างไร" "สำหรับฉัน ในฐานะนักภาษาศาสตร์ การค้นพบของเราเป็นสิ่งที่เปิดโลกทัศน์อย่างแท้จริง" ผู้เขียนอาวุโส Martine Robbeets ผู้วิจัยหลักของทีม eurasia3angle กล่าว "เนื่องจากลุ่มแม่น้ำเหลียวตะวันตกมีความเกี่ยวข้องกับต้นกำเนิดของตระกูลภาษาทรานยูเรเชียนและลุ่มแม่น้ำฮวงโหกับตระกูลชิโน-ทิเบตัน ผลลัพธ์ของเราทำให้เกิดการถกเถียงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์ระหว่างวัฒนธรรมทางโบราณคดี ภาษา และยีน"