ปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพของทารกกับสิ่งแวดล้อม

ปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพของทารกกับสิ่งแวดล้อมพัฒนาจากการเคลื่อนไหวแบบสะท้อนกลับที่ไม่ประสานกันง่ายๆ วัยเด็ก ไปสู่การกระทำที่ประสานกันมากขึ้น ซึ่งจงใจทำซ้ำๆ เพราะเป็นสิ่งที่น่าสนใจหรือเพราะสามารถใช้เพื่อบรรลุเป้าหมายภายนอกได้ เมื่ออายุประมาณ 18 เดือน เด็กจะเริ่มพยายามแก้ปัญหาทางร่างกายโดยจินตนาการถึงเหตุการณ์และผลลัพธ์บางอย่างทางจิตใจ แทนที่จะเป็นการทดลองลองผิดลองถูกธรรมดาๆ