ให้ความรู้เกี่ยวกับทารก

"พ่อแม่หลายคนต้องทนทุกข์ทรมานจากการร้องไห้ของทารกในตอนกลางคืน" คุมิ คุโรดะ ผู้เขียนที่เกี่ยวข้องจากศูนย์ RIKEN Center for Brain Science ในญี่ปุ่นกล่าว "นั่นเป็นปัญหาใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพ่อแม่ที่ไม่มีประสบการณ์ ซึ่งอาจนำไปสู่ความเครียดของพ่อแม่และแม้แต่การทารุณกรรมทารกได้ในบางกรณี" เธอกล่าว คุโรดะและเพื่อนร่วมงานของเธอกำลังศึกษาการตอบสนองของการขนส่ง ซึ่งเป็นปฏิกิริยาโดยธรรมชาติที่พบในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีพฤติกรรมดื้อรั้นหลายชนิด ซึ่งเป็นสัตว์ที่เด็กยังโตไม่เต็มที่และไม่สามารถดูแลตัวเองได้ เช่น หนู สุนัข ลิง และมนุษย์ พวกเขาสังเกตว่าเมื่อสัตว์เหล่านี้อุ้มลูกและเริ่มเดิน ร่างกายของลูกจะเชื่องและอัตราการเต้นของหัวใจจะช้าลง ทีมของคุโรดะต้องการเปรียบเทียบผลกระทบของการตอบสนองระหว่างการเคลื่อนย้าย ปฏิกิริยาที่ผ่อนคลายขณะถูกอุ้ม กับเงื่อนไขอื่นๆ เช่น การอุ้มหรือการโยกตัวของมารดาที่ไม่เคลื่อนไหว และตรวจสอบว่าผลกระทบยังคงมีอยู่หรือไม่หากอุ้มทารกของมนุษย์เป็นเวลานานขึ้น นักวิจัยเปรียบเทียบการตอบสนองของทารก 21 คนภายใต้เงื่อนไข 4 ประการ: ถูกอุ้มโดยแม่ที่เดินได้, แม่ที่นั่งอยู่อุ้ม, นอนในเปลนิ่งๆ หรือนอนในเปลโยก ทีมวิจัยพบว่าเมื่อแม่เดินขณะอุ้มทารก ทารกที่ร้องไห้จะสงบลงและอัตราการเต้นของหัวใจจะช้าลงภายใน 30 วินาที อาการสงบที่คล้ายกันเกิดขึ้นเมื่อวางทารกในเปลโยก แต่ไม่ใช่เมื่อแม่อุ้มทารกขณะนั่งหรือวางทารกในเปลนิ่ง สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าการอุ้มทารกเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอในการปลอบประโลมทารกที่ร้องไห้ ซึ่งขัดแย้งกับสมมติฐานดั้งเดิมที่ว่าการอุ้มของมารดาช่วยลดความทุกข์ของ ทารก ในขณะเดียวกัน การเคลื่อนไหวก็มีผลทำให้สงบลง ซึ่งน่าจะกระตุ้นการตอบสนองการเคลื่อนย้ายของทารก ผลที่ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อถือและเดินต่อไปเป็นเวลาห้านาที ทารกที่ร้องไห้ทั้งหมดในการศึกษาหยุดร้องไห้ และเกือบครึ่งหนึ่งหลับไป แต่เมื่อบรรดาแม่ๆ พยายามพาทารกที่หลับใหลเข้านอน ผู้เข้าร่วมมากกว่า 1 ใน 3 ก็ตื่นตัวอีกครั้งภายใน 20 วินาที ทีมวิจัยพบว่าทารกทุกคนมีการตอบสนองทางสรีรวิทยา รวมถึงการเปลี่ยนแปลงของอัตราการเต้นของหัวใจ ซึ่งสามารถปลุกพวกเขาให้ตื่นได้ในวินาทีที่ร่างกายแยกออกจากแม่ อย่างไรก็ตาม หากทารกนอนหลับเป็นเวลานานก่อนที่จะถูกวางลง พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะตื่นขึ้นในระหว่างกระบวนการนี้ ทีมงานพบว่า "แม้ในฐานะคุณแม่ลูกสี่ ฉันรู้สึกประหลาดใจมากที่เห็นผล ฉันคิดว่าการที่ทารกตื่นระหว่างนอนนั้นสัมพันธ์กับลักษณะการนอน เช่น ท่าทาง หรือความนุ่มนวลของการเคลื่อนไหว" คุโรดะ พูดว่า. "แต่การทดลองของเราไม่สนับสนุนสมมติฐานทั่วไปเหล่านี้" แม้ว่าการทดลองจะเกี่ยวข้องกับแม่เท่านั้น แต่คุโรดะคาดว่าผลที่ได้น่าจะคล้ายกันในผู้ดูแลทุกคน จากการค้นพบนี้ ทีมงานได้เสนอวิธีการปลอบประโลมและส่งเสริมการนอนหลับของทารกที่ร้องไห้ พวกเขาแนะนำให้พ่อแม่อุ้มทารกที่ร้องไห้และเดินไปกับพวกเขาเป็นเวลา 5 นาที ตามด้วยนั่งและอุ้มทารกอีก 5-8 นาทีก่อนที่จะพาพวกเขาเข้านอน โปรโตคอลนี้ไม่เหมือนกับวิธีการฝึกการนอนยอดนิยมอื่นๆ เช่น การปล่อยให้ทารกร้องไห้จนกว่าพวกเขาจะหลับไปเอง โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้วิธีแก้ปัญหาทันทีสำหรับการร้องไห้ของทารก คุโรดะกล่าวว่าจะสามารถปรับปรุงการนอนหลับของทารกในระยะยาวได้หรือไม่นั้นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม "สำหรับหลาย ๆ คน เราเลี้ยงดูโดยสัญชาตญาณและฟังคำแนะนำของคนอื่นเกี่ยวกับการเลี้ยงดูโดยไม่ต้องทดสอบวิธีการด้วยวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด แต่เราต้องการวิทยาศาสตร์เพื่อทำความเข้าใจพฤติกรรมของทารก เพราะสิ่งเหล่านี้ซับซ้อนและหลากหลายกว่าที่เราคิด" คุโรดะกล่าว