สัญญาณของระดับความเครียดที่เพิ่มขึ้น

ในช่วงวิกฤต บุคคลจะเปิดเผยอาการและอาการแสดงต่างๆ ของปฏิกิริยาความเครียด ปัจจัยที่กำหนดลักษณะของสัญญาณและอาการดังกล่าว ได้แก่ ความรุนแรงและระยะเวลาของวิกฤต ความหมายเฉพาะของวิกฤต ตลอดจนทักษะการเผชิญปัญหาของแต่ละคน ผลที่ตามมาคืออาการต่างๆ มากมายสามารถพบได้ในปฏิกิริยาความเครียด เช่น วิตกกังวล นอนไม่หลับ อารมณ์หดหู่ กระวนกระวายใจ ปวดศีรษะ หรือปฏิกิริยาทางร่างกายอื่นๆ ที่ทำให้รู้สึกไม่สบายใจ บางคนอาจมีอาการหลงผิดและประสาทหลอน โดยทั่วไปแล้ว แต่ละคนมีวิธีจัดการกับความเครียดของตัวเอง รวมถึงเทคนิคเฉพาะตัวที่ช่วยคลายความเครียดที่อาจสะสมอยู่สัญญาณ อย่างไรก็ตาม บางคนประสบกับความเครียดจนไม่สามารถหาทางออกที่เหมาะสมได้ หรืออาจประสบกับความเครียดบ่อยจนกลายเป็นภาระทางอารมณ์ซึ่งส่งผลต่อวิถีชีวิตของพวกเขา อาการดังกล่าวอาจส่งผลให้บุคคลนั้นเป็นโรคซึมเศร้าหรือโรควิตกกังวลในที่สุด